مقدمه: چرا دیگر مثل گذشته نیست؟
در گذشته وقتی دام بیمار میشد، اولین واکنش استفاده از یک آنتیبیوتیک بود؛ اغلب بدون بررسی دقیق نوع بیماری یا میزان دوز مناسب. اما امروز، دیگر مثل گذشته نیست. مقاومت آنتیبیوتیکی در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین تهدیدهای خاموش برای دامداری، سلامت عمومی و حتی زنجیره غذایی ماست. این یک هشدار ساده نیست؛ بلکه واقعیتی است که هر دامدار و دامپزشک باید با آن مواجه شود.
آنتیبیوتیک، زمانی نجاتدهنده، امروز یک چالش
آنتیبیوتیکها زمانی انقلابی در پزشکی و دامپزشکی بودند، اما مصرف مداوم، بیرویه و گاهی نادرست آنها باعث شده باکتریها روشهایی برای مقاومت در برابرشان پیدا کنند. این مقاومت، فقط یک اتفاق در بدن یک دام نیست؛ این پدیده میتواند:
از دام به انسان منتقل شود (از طریق گوشت، شیر، تماس مستقیم)
وارد محیط زیست شود (از طریق فضولات دامی، آب آلوده و خاک)
و در نهایت، کارایی درمانهای پزشکی برای انسان و حیوانات را تهدید کند

چرا این موضوع برای دامداران مهم است؟
🔴 زیان اقتصادی پنهان
دامی که به آنتیبیوتیک پاسخ نمیدهد:
طول درمان بیشتری دارد
احتمال مرگش بیشتر است
تولیداتش (شیر، گوشت) افت میکند
و هزینه درمانش دو یا سه برابر میشود
🔴 از بین رفتن بازار صادرات
بسیاری از کشورها، محصولات دامی را از کشورهایی که استفاده بیرویه از آنتیبیوتیک دارند، نمیپذیرند. باقیماندههای دارویی در گوشت و شیر، میتوانند سلامت مصرفکننده را تهدید کنند و باعث رد شدن محصول در گمرک شوند.
ارتباط مقاومت آنتیبیوتیکی با سلامت انسان
حدود ۷۰٪ از آنتیبیوتیکهای جهان در صنعت دام استفاده میشود
این موضوع نقش زیادی در افزایش باکتریهای مقاوم در بدن انسان دارد
افراد در تماس با دام، بیش از دیگران در معرض باکتریهای مقاوم هستند
درمانهای ساده مثل عفونتهای پوستی، ادراری یا تنفسی در انسان ممکن است به دارو جواب ندهد، چون باکتری قبلاً از طریق دام مقاوم شده است
چگونه مقاومت آنتیبیوتیکی گسترش مییابد؟
استفاده بیش از حد و مکرر از آنتیبیوتیکها بدون تشخیص دقیق
استفاده از آنتیبیوتیک بهعنوان مکمل رشد یا پیشگیری بیدلیل
عدم رعایت فاصله زمانی بین درمان و ذبح یا دوشیدن شیر
عدم نظارت دقیق بر فروش و مصرف داروهای دامپزشکی
چاره چیست؟ رویکرد «یک سلامت» در عمل
مقاومت آنتیبیوتیکی فقط یک مسئله دامپزشکی نیست. این مسئلهای است که سه حوزه اصلی را به هم متصل میکند:
سلامت دام
سلامت انسان
سلامت محیط زیست
در این رویکرد، همه بخشها باید با هم همکاری کنند. برای دامداران و دامپزشکان، چند اقدام کلیدی وجود دارد:
استفاده محدود و کنترلشده از آنتیبیوتیکها
جایگزین کردن روشهای طبیعی و گیاهی در درمانهای غیر بحرانی
بررسی دقیق علت بیماری قبل از تجویز آنتیبیوتیک
رعایت فاصله ایمن بین مصرف دارو و ورود محصول به بازار
گیاهان دارویی: راهحلی بومی و آیندهدار
تحقیقات جدید نشان دادهاند که برخی ترکیبات گیاهی میتوانند خاصیت ضد باکتریایی قوی داشته باشند؛ بدون عوارض باقیمانده در گوشت و شیر، و بدون ایجاد مقاومت باکتریایی.
محصولی که ما معرفی کردهایم، بر پایه همین نگاه شکل گرفته:
بدون ترکیبات شیمیایی مضر
مناسب برای درمانهای موضعی
بدون باقیمانده دارویی در بدن دام
و قابل استفاده در برنامه مدیریت هوشمند دامداری
(در مقالات آینده، به مکانیسم این محصول بیشتر میپردازیم.)
نتیجهگیری: تصمیم امروز، امنیت غذایی فرداست
اگر امروز برای مدیریت صحیح مصرف آنتیبیوتیکها در دام برنامهریزی نکنیم، فردا برای درمان سادهترین عفونتها مجبور به استفاده از داروهای گران، کمیاب یا بیاثر خواهیم بود.
زمان آن رسیده که از درمان صرف به سمت پیشگیری، مدیریت صحیح و استفاده هوشمندانه از منابع طبیعی برویم.
منابع پیشنهادی برای مطالعه بیشتر:
Davies, J., & Davies, D. (2010). Origins and evolution of antibiotic resistance. Microbiology and Molecular Biology Reviews.
World Health Organization (WHO). “Antimicrobial resistance: global report on surveillance.”
Van Boeckel, T.P. et al. (2015). Global trends in antimicrobial use in food animals. PNAS.
O’Neill, J. (2016). Tackling Drug-Resistant Infections Globally: Final Report and Recommendations. UK Government